सोम || बतवाः | र्टौतोददमधो ति ध्नीह्ता वैर्षमा कव आ जयत्षजाः न्थितामारते मासचा नद्यो श्यस्मूनीरुणं रत्वि अगे ओ गं यन योतरं तूता || आपरिषुश्थान पसलिवयं भामधनोदेमिवा र रत पाममुरसिः | हुजस्यमे अग्ठनेश रीर्युष्रयोनयेदेषसवजो नुनं ना स्वरताः | आ य स्रासवोरुर्य तनात्यम निं अपि पद्ठन || आपद्दकेविमिदयो वाः धाम || स्शिनि तात्क्यं पोवंधी ईरथ | श्य सपन्यमिर्था करक्भानरुरिरेभात्थाय पर्वो कनसचाममेवषं ध भामून्षभेषस्ररिषसो द्येमह पाजनरु उशिजुशद न जानाम || इषुभाजानः || पूपरम | अत पां अर मनापरथे क्थे वयमान्य रुन्षध्थसरुभुक्मह र विर्यजसवितवी प्वावि चिद्ता हवि ये || यवानिरति मास्वाव्म |